Zakrzepica nie zawsze prowadzi do powikłań. W niektórych przypadkach organizm może sam sobie pomóc i częściowo lub całkowicie rozpuścić istniejący zakrzep. Nie towarzyszą temu praktycznie żadne objawy, dlatego chory nie jest świadomy zakrzepicy. Jednak, gdy zakrzep będzie przez dłuższy czas przytwierdzony do ściany naczynia, może się powiększać, aż dojdzie do całkowitego zamknięcia światła naczynia. Przepływ krwi będzie coraz wolniejszy i w końcu ustanie. Zamknięcie może nie dawać objawów, gdy część krwi przejmą okoliczne, mniejsze naczynia. W tym samym czasie rozpoczyna się powolna przebudowa zakrzepu, tak, że wcześniej zamknięte naczynie, w idealnej sytuacji, po pewnym czasie znowu będzie całkowicie drożne. Dodatkowo ściana naczynia może  przebudowywać zakrzep, który zaczyna się kurczyć, a przepływ krwi znowu jest możliwy. Niestety, nie zawsze te endogenne mechanizmy ochronne i naprawcze wystarczają, i dlatego patologiczne tworzenie się zakrzepów często prowadzi do powikłań.

W zależności od tego, czy zakrzep występuje w tętnicy, czy w żyle, dochodzi odpowiednio do zaburzeń ukrwienia narządu albo zaburzeń odpływu krwi z narządu do serca.

Gdy proces zakrzepowy toczy się w tętnicy, zaopatrzenie w tlen i substancje odżywcze okolicznych tkanek będzie zmniejszone, albo całkowicie zablokowane. Dotknięta niedokrwieniem tkanka będzie zimna i blada. Rezultatem zamknięcia naczynia i zmniejszenia ukrwienia mogą być różne stany zagrażające życiu, takie jak udar niedokrwienny, ostry zespół wieńcowy (OZW) czy ostre niedokrwienie kończyn dolnych.

• Ból i uczucie ucisku w klatce piersiowej
• Duszność
• Ból przy chodzeniu
• Przejściowe niedowłady
• Zaburzenia widzenia, mówienia
• Zawroty głowy, zaburzenia świadomości

Gdy zakrzepicą dotknięta jest żyła, upośledzony jest odpływ krwi, co objawia się obrzękiem i zaczerwienieniem chorej kończyny. Zakrzepica żylna pojawia się najczęściej w żyłach udowych i biodrowych.

Żyły zbierają krew z tkanek przez małe kapilary, które uchodzą do większych naczyń. Tylko niewielka część krwi z nogi odpływa przez żyły powierzchowne. Znakomita większość krwi jest odprowadzana przez żyły głębokie kończyn dolnych- żyłę udową, następnie biodrową w kierunku miednicy mniejszej. Z tego względu pod pojęciem choroby zakrzepowej kończyn dolnych rozumiemy z reguły tworzenie się zakrzepów w żyłach głębokich. Choroba ta prowadzi do zastoju krwi w kończynie, objawia się to zwykle obrzękiem i zaczerwienieniem, czemu często towarzyszy silny ból. Sporadycznie, w związku z dużym zastojem krwi w żyłach głębokich, dochodzi do zmiany zabarwienia skóry na niebieski (sinica) i uwidocznienia się żył powierzchownych.

• Obrzęk i wzrost ocieplenia kończyny
• Zaczerwieniona i napięta skóra, ewentualnie niebieskawe zabarwienie skóry
• Ból w stopie, łydce, dole podkolanowym, który ustępuje po uniesieniu kończyny

Przy występowaniu objawów, które mogą wskazywać na zakrzepicę należy niezwłocznie udać się do lekarza, gdyż zakrzepica, która daje widoczne objawy jest już mocno zaawansowana i zawsze istnieje ryzyko poważnych powikłań.

MAT-PL-2002630-1.0-03/2021