Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa stała się chorobą cywilizacyjną. Związane z nią powikłania stanowią bardzo istotny problem współczesnej medycyny. Pojęcie choroby zawiera w sobie dwa elementy: zakrzepicę żył głębokich i zator tętnicy płucnej. Zakrzepica jest trzecią pod względem częstości występowania chorobą układu krążenia.
Liczba zgonów z powodu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (543 454)* przewyższa łączną liczbę zgonów, których przyczyną są:
Na stronie internetowej znajdziesz wiele informacji na temat żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, przedstawiających między innymi zasady profilaktyki i leczenia. Poniższe animacje wideo pozwolą Ci lepiej zrozumieć budowę i funkcję układu krążenia oraz sposób powstania powikłań zakrzepowo-zatorowych, takich jak zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych, zakrzepica żył głębokich i zatorowości płucna.
Umiejscowienie skrzepliny w tętnicy płuca prowadzi do zatorowości płucnej. W tym przypadku przepływ krwi przez naczynie krwionośne jest utrudnione lub niemożliwe, a transport tlenu zablokowany. To może prowadzić do poważnych konsekwencji, a nawet śmierci.
PowrótUkład krążenia człowieka jest obwodem zamkniętym i składa się z serca, które pełni rolę pompy oraz naczyń krwionośnych, w których krąży krew. Krew dostarcza tlen oraz składniki odżywcze do każdej komórki organizmu, a oddaje dwutlenek węgla.
PowrótW sprzyjających warunkach krew może krzepnąć. Powstałe zakrzepy najczęściej powstają w kończynach dolnych w tzw. żyłach głębokich, w których krew powraca do serca. Zakrzepy tworzą się w tedy, gdy krew w mięśniach wraca do serca przez żyły głębokie. Ten proces zwany jest zakrzepicą żył głębokich.
PowrótZakrzepowe zapalenie żył powierzchownych może prowadzić do rozwinięcia zakrzepicy żył głębokich. Na ogół dotyka nóg.
Powrót
*Źródło: Eurostat statistics on health and safety 2001
SAPL.ENO.18.11.1844
