Nowotwór to nieprawidłowa tkanka powstająca z jednej „chorej” komórki organizmu. Rośnie ona w wyniku niekontrolowanych podziałów komórek, połączonych z jednoczesnym zaburzeniem różnicowania się powstających komórek. Najprostszy i mający największe znaczenie dla chorych podział nowotworów, to podział na nowotwory łagodne (niezłośliwe) i złośliwe. Te ostatnie często nazywane są „rakiem”, chociaż z medycznego punktu widzenia tylko część z nich jest rakami (a pozostałe to mięsaki, chłoniaki, białaczki i inne).

Nowotwór złośliwy to przede wszystkim niekontrolowany rozrost tkanki nowotworowej z „naciekaniem” i w efekcie niszczeniem sąsiednich narządów, a także zdolność dolność do tworzenia przerzutów do węzłów chłonnych lub narządów odległych i tam niekontrolowany rozrost ze wszystkimi konsekwencjami.

Wśród wielu powikłań występujących w nowotworach złośliwych są zaburzenia krzepnięcia. Mogą być one wynikiem choroby podstawowej (czasem bywają jej pierwszym objawem, który powoduje wizytę u lekarza).

U chorych na nowotwory złośliwe występuje zwiększona skłonność do zakrzepicy i tym samym do tworzenia zakrzepów w naczyniach żylnych, przy czym największe ryzyko obserwuje się podczas pierwszych kilku miesięcy od ustalenia rozpoznania nowotworu. Chorzy ci są obciążeni znacznie większym (4 - 7 krotnie większym) ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej niż ludzie zdrowi. Ryzyko to jest szczególnie zwiększone u chorych na nowotwory złośliwe mózgu i gruczolakoraki: jajnika, trzustki, jelita grubego, żołądka, płuc, stercza i nerek oraz nowotwory złośliwe układu krwiotwórczego.

Często zakrzepica u chorych na nowotwory złośliwe może być wynikiem zastosowanego leczenia (zabiegi operacyjne, radioterapia, chemioterapia czy hormonoterapia). Nie jest ona wynikiem nieprawidłowego leczenia, a objawem niepożądanym, który w trakcie leczenia może wystąpić.

Zakrzepica związana z nowotworem złośliwym może skutkować między innymi znacznym pogorszeniem jakości życia, czy nawet śmiercią chorego, obciążeniem związanym z dodatkowymi pobytami w szpitalu, włączeniem leczenia przeciwzakrzepowego (które samo w sobie może być przyczyną krwawienia), a w ostateczności, koniecznością przerwania leczenia przeciwnowotworowego.

Podsumowując, zakrzepica związana z nowotworem złośliwym stanowi ważny problem kliniczny z którym zmagają się chorzy i lekarze. Lekarze powinni informować chorych o ryzyku wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i szanując prawo pacjenta do informacji i decyzji o własnym leczeniu,  zaangażować ich w podejmowanie wszystkich decyzji.

MAT-PL-2002630-1.0-03/2021